Ман бошам, хонум аз ин намуди ҷинсӣ чандон хушнуд нест! Ифодаи чеҳрааш ҳеҷ гоҳ нишон намедод, ки ин ба ӯ маъқул аст. Ба фикрам, агар вай як-як ба мардон хизмат мекард, аз ин бештар лаззат мебурд. Ва ҳардуи онҳо танҳо ӯро бор карданд. Оё хонум аз худ лаззат бурд? Ман фикр намекунам, ки вай ин корро накардааст.
Вай ба ӯ як кори зарбаи боллазату шањдбори дод рост дар ҳаммом. Ва ончунон бадбахтӣ, ки ман шахсан ҳатман конча мекунам, ки вақте ки узвҳои ман даҳони вай зад ва сипас ба пиздааш.